Do początków XIX wieku sierpczanie pozbawieni byli systematycznej opieki lekarskiej. Ziemianie i bogatsi mieszczanie korzystali z usług lekarzy z większych miast sprowadzanych do łoży chorych. Ubodzy, zwykli mieszkańcy korzystali z usług znachorów, zielarzy, "babek" - żyli, chorowali i umierali "gdy Bóg kazał".

Pierwszym lekarzem z wykształceniem uniwersyteckim, działającym w Sierpcu, i to długo, był Wojciech Chrzanowski, herbu Korab, praktykujący w naszym mieście w latach 1833 - 1848. Urodził się on w Garbatce (woj.. radomskie), w zubożałej rodzinie ziemiańskiej, jako syn Michała i Marianny z Krasuskich. W 1829 roku uzyskał dyplom magistra medycyny i chirurgii -nie bez przeszkód. W czasie studiów był członkiem tajnego Stowarzyszenia Studentów, za co został aresztowany a po zwolnieniu z więzienia (1826 r.) podlegał ścisłemu nadzorowi policyjnemu.

8 marca 1829 roku Chrzanowski został zatrudniony jako lekarz batalionowy, w Głównym Szpitalu Wojskowym a 6 czerwca tegoż roku mianowany lekarzem batalionowym w III pułku strzelców.

Brał udział w powstaniu listopadowym jako sztabslekarz w V pułku ułanów.Pod koniec powstania opuścił kraj z korpusem generała Girolama Remario i został internowany w Austrii.

Do kraju powrócił 2 marca 1832 r.

Pod koniec 1833 roku osiadł w Sierpcu i rozpoczął tu wolną praktykę lekarską. 1 czerwca 1839 roku został mianowany przez Komisarza Obwodu Mławskiego lekarzem dla miast: Sierpca, Bieżunia i Żuromina. Na tym stanowisku pracował przez 15 lat.

Zmarł na cholerę 4 maja 1848 roku. Jego nagrobek na cmentarzu sierpeckim należy do dwu najstarszych.

Żonaty był z Brygidą ze Skowrońskich. Chrzanowscy mieli pięcioro dzieci - dwie córki i trzech synów, z których jeden zmarł w dzieciństwie.

Biogram oparty jest na publikacji: Stanisław Ilski, Jadwiga Siedlecka - Medycyna i medycy w Bieżuniu 1793 - 1945. Ciechanów 1990 r.)