O modzie

W XXI wieku moda stała się czymś zupełnie abstrakcyjnym. Minęły już bezpowrotnie czasy gorsetów i długich sukien. Obecnie w jednym sezonie można spotkać się z bardzo odmiennymi wizjami mody dyktowanymi przez różnych kre-atorów. Oczywiście, są pewne akcenty, bardziej lub mniej podkreślające dany sezon, takie jak "wężowa skóra" z lata 2000. Są to jednak głównie elementy mody młodzieżowej, niekoniecznie stosowane przez wszystkich. Moda jest dziś czymś zupełnie dowolnym. Każdy może o sobie powiedzieć, ze jest modnie ubrany. Inaczej jest jednak z kanonami dobrego wyglądu. Nasza zewnętrzność jest w pewnym sensie komunikatem - mówi o nas, kim jesteśmy. Obecnie szczególnie w świecie biznesu ubranie jest pewnego rodzaju kodem, powinniśmy wiedzieć, co chcemy przekazać in-nym. Być świadomi tego, jak będziemy postrzegani i niewątpliwie oceniani. Wyglądając dobrze, wzbudzamy zaufanie i szacunek otoczenia. Będąc akceptowanym, nabieramy pewności siebie. Pozytywna ocena własnej wartości, w tym naszego wyglądu, ma bezpośredni wpływ na jakość naszego życia i samopoczucie. Nie wystarczy być modnie ubra-nym, cała sylwetka winna być nienaganna. Wypielęgnowana cera, zadbane włosy, obcięte odpowiednio do kształtu twarzy i ogólnych proporcji figury. Kształtowanie własnego wizerunku nie może opierać się jedynie na pogoni za no-winkami mody. Być modnym oznacza wiedzieć, jakie kanony ubioru i wyglądu obowiązują w danej sytuacji i w da-nym miejscu. Przykładem może być nasza praca. W pracy spędzamy większa część dnia, a nasz wygląd w pracy winien być zgodny z wizerunkiem firmy, dla jakiej pracujemy. Trudno jest uwierzyć w kompetencje pracowników lekceważą-cych swym wyglądem potencjalnych klientów. Dlatego też należy przywiązywać wiele uwagi do swego wyglądu i starać się, by zawsze był on nienaganny i skromny zarazem. Biorąc udział w zebraniach, delegacjach, ewentualnej wieczornej kolacji powinnyśmy być zawsze eleganckie. Wiadomo również, że zarówno pory roku i dnia, jak i nasza profesja, determinują sposób ubierania się. Każda kobieta biznesu musi wyglądać i zachowywać się zgodnie z obowią-zującymi w tym świecie normami.

O kuchni

Gotowanie może być przykre lub radosne. Gotowanie może być rzemiosłem lub sztuką. Czasami wystarczy odrobina fantazji, odrobina magii, by wyczarować najprawdziwsze cuda z oklepanych dań. Kuchnia domowa to kolebka wiedzy kulinarnej, to potrawy z rodzinnego domu. Ich smak pamięta się całe życie. Dla mnie takimi potrawami są pierogi z kapustą i grzybami, polski tradycyjny bigos, gołąbki oraz kluski ziemniaczane. Ale fakt, iż tradycyjne dania polskiej kuchni lubimy najbardziej, nie oznacza wcale, iż nie gustujemy w innych daniach kuchni światowej. Na szczęści moż-na już w większych miastach polskich trafić na restauracje serwujące kuchnię z innych części świata. Z kuchni francu-skiej najważniejsze są dla mnie sałatki oraz pieczywo. "Dania główne" francuskie są dla mnie zbyt słone. Sałatki kuch-ni francuskiej zawierają nadzwyczajne zestawienia różnorodnych warzyw, gotowanych zwykle na parze, nie tracących swego wspaniałego świeżego wyglądu. Pieczywo natomiast Francuzi potrafią zrobić najlepsze na świecie. Zawsze gdy jestem w podróży, staram się zaopatrywać w piekarniach serwujących pieczywo francuskie. Kuchnia chińska czy też wietnamska także oferuje mnóstwo ciekawych potraw, a wszechobecny ryż czy też makaron sojowy powodują, iż są to potrawy obfite, a jednocześnie nie obciążające nadmiernie naszego żołądka. Z kuchni włoskiej najbardziej przypadło mi do gustu spaghetti. Wbrew pozorom badania naukowe dowodzą, iż makaron wcale nie jest tuczący, wręcz przeciw-nie, podnosi naszą aktywność fizyczną. Spaghetti jest też moją sztandarową gorącą potrawą w sytuacjach, gdy trzeba szybko coś przyrządzić dla niespodziewanych gości. Nie przepadam natomiast za owocami morza, tłustymi potrawami oraz hamburgerami. Za przykładem płynącym z Zachodu coraz więcej Polaków, zwłaszcza w większych miastach zaczyna się żywic w barach typu McDonald's, głównie chyba z braku czasu na przygotowanie tradycyjnego obiadu we własnym domu. Czas świąt jest obecnie formą powrotu do tradycyjnych i wyszukanych potraw i ciast. I chyba dobrze by było pielęgnować tę tradycję jak najdłużej.

O polityce

Generalnie staram się nie zajmować polityką. Nie należę do żadnej partii politycznej i chyba nigdy należeć nie będę. Zupełnie nie odpowiada mi sposób, w jaki w Polsce "uprawia się" politykę. Zbyt dużo jest w niej deklaracji bez pokry-cia, osobistych "przepychanek" oraz korupcji i powiązań ze światem przestępczym. Dla kraju i społeczeństwa niewiele się robi. Polityce, zwłaszcza przed wyborami wiele obiecują, ale niewiele z tych obietnic zamienianych jest w rezulta-cie w konkretne działania. W Polsce dramatycznie rośnie bezrobocie. Z miesiąca na miesiąc prace traci kilkadziesiąt tysięcy osób. Dziś nie ma zajęcia ponad 2,8 mln Polaków, tj. 15,6% czynnych zawodowo, a w związku z tym rząd niewiele robi, żeby sytuacja zaczęła się zmieniać. Słychać w mediach co prawda o spotkaniach roboczych rządu, związków zawodowych i pracodawców w związku z tym zjawiskiem, ale z drugiej strony podejmowane są działania ograniczające możliwości pracy. Na temat polityki można by dużo mówić i pisać. Tyle ile jest ludzi, tyle jest i poglą-dów politycznych. Ja w każdym bądź razie staram się utrzymywać kontakt z polityką tylko taki, jaki jest mi niezbędny w mojej pracy oraz życiu osobistym.

O mężczyznach

Wizerunek dzisiejszego mężczyzny kształtowany jest trochę przez pryzmat otoczenia, w jakim się znajduje. Mężczyźni dziś częściej dzielą z kobietami trud prowadzenia domu. Z uwagi na zapracowane żony nie mniej niż oni sami muszą z konieczności czasami wyręczać je w domowych obowiązkach. Mężczyzna w pracy natomiast szuka głównie samore-alizacji, nastawiony jest na osiąganie sukcesu, dla niego gotowy jest ponieść wiele wyrzeczeń i wysiłku, ale gdy sukce-su nie odniesie, najczęściej przeżywa to silniej niż kobieta. Dla mężczyzny miernikiem sukcesu są pieniądze i awans w odróżnieniu od kobiet, dla których miara sukcesu jest sama satysfakcja z dobrze wykonanej pracy. Mężczyźni naszych czasów bardziej dbają o swój wygląd, dobrze się ubierają, używają markowych kosmetyków, korzystają z solarium. Nie świadczy to według mnie o ich zniewieścieniu, ale przeciwnie, o chęci podobania się kobietom i dbaniu o własny wizerunek. Często wykonywana praca ściśle narzuca kanony wyglądu i zachowania. Mężczyźni są także specjalistami w dziedzinach, którymi się interesują. Wybrany kierunek szkoły, studiów, zwłaszcza jeśli jest to kierunek techniczny, doskonalą przez całe życie i nie są skłonni do zmiany profilu. Kobiety traktują wiedzę i doświadczenie bardziej ogólnie i elastycznie, wielodziedzinowo. Mężczyznom mimo to nadal jednak łatwiej jest znaleźć pracę i zdobyć stanowisko. W mniemaniu ich samych lepiej od kobiet prowadza samochody, chociaż statystyki chyba świadczą inaczej. Najważniej-sze, ze coraz częściej jednak silną konkurencją stają się dla nich kobiety.

O młodzieży

Młodzież obecnie ma zupełnie inne poczucie wartości niż 10 czy 20 lat temu.

Obserwując nasze otoczenie czy też oglądając telewizję, zauważamy, że młodzi ludzie wcześnie zaczynają myśleć o swojej przyszłości. Już w szkole pod-stawowej dzieci zaczynają uczyć się języków zachodnich, często kilku jednocześnie, bo wiedzą, że w przyszłości bez ich znajomości nie będą mieli szansy na znalezienie dobrej pracy. Zaczynając studia młodzież już rozpoczyna kreowa-nie swojej ścieżki kariery. Młodzi ludzie potrafią się cenić, znają swoją wartość, są bardziej samodzielni i zaradni. W chaosie dzisiejszego świata potrafią odnaleźć swoje miejsce. Ale są też negatywne symptomy. Coraz częściej docierają do nas informacje o przestępstwach dokonywanych przez młodzież, a często przez dzieci. To nie oznacza, że kiedyś tego nie było. Ale nie było to tak częstym zjawiskiem. Często jest to wina rodziców, którym w pogoni za pracą i pie-niędzmi nie starcza czasu na kształtowanie osobowości swych dzieci i niejednokrotnie jedynym wzorcem staje się dla nich telewizja niosąca coraz więcej obrazów agresji. Dowodem na to może być chociażby fakt, iż w przestępstwach biorą udział dzieci i młodzież z tzw. "dobrych domów", a nie tylko z marginesu społecznego. Moim zdaniem należy dzieciom poświęcać więcej uwagi, postarać się zrozumieć ich problemy, znaleźć swego rodzaju koleżeński kontakt i wystarczy to, by móc w przyszłości być z nich dumnym.

Coś od siebie

Uważam, że słowo "kobieta" brzmi dziś dumnie. Każda z nas jest inna, a ponieważ jesteśmy różne, mamy też różne potrzeby, żyjemy w różnym otoczeniu. Nie ma więc jednej reguły, która stosowałaby się do wszystkich kobiet. Jedne kobiety są nowoczesne, inne tradycyjne. To właśnie otoczenie, w którym żyjemy, kształtuje nas, wpływa na nas. W tym wszystkim, uważam, najważniejsze jest to, by robić wszystko w zgodzie z sobą i po to, aby było nam przyjemnie. Otoczenie wokół nas, pęd codziennego życia, praca sięgająca często 12 godzin dziennie, to wszystko zmieniło tak życie kobiet, ze jest w nim dużo mniej czasu na tradycyjne zajmowanie się domem. W pracy, by wygrać konkurencje z męż-czyznami, kobieta musi być bardziej wykształcona i kompetentna. Szansę na zrobienie kariery mają kobiety zdecydo-wane, o silnej osobowości, postrzegane przez otoczenie jako odważne, przebojowe i pewne siebie. W przypadku kobiet rola, jaką odgrywają w procesie kształtowania rodziny, jest tak duża, że kwestię kariery zwykle odkładają na później. Tych, które poświęcają inne wartości dla osiągnięcia sukcesu w pracy, pozostaje niewiele, może dlatego wśród mene-dżerów stanowimy tak nieliczną grupę.