Stanowisko Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Sierpcu w sprawie szerzenia się pryszczycy jest nastę-pujące.

1. Pryszczyca jest poważnym problemem medycyny weterynaryjnej. Choroba dotyczy zwierząt parzysto-kopytnych (bydła, owiec, świń), przebiega z wysoką temperaturą oraz tworzeniem się pęcherzyków na błonach śluzowych pyska, na racicach oraz wymionach.

2. Człowiek odgrywa rolę przede wszystkim jako mechaniczny przenosiciel zakażenia poprzez środki transportu, przedmioty, ubrania, może nawet przenieść zarazki na błonach śluzowych dróg oddecho-wych.

3. Choroba powoduje wysoki odsetek zgonów zwierząt. Dla jej zwalczenia konieczne jest wybicie dużych stad.

4. Pryszczyca stanowi niewielkie zagrożenie dla człowieka. W ogniskach epizootycznych stwierdza się pojedyncze zachorowania ludzi o łagodnym przebiegu.

Zwalczanie pryszczycy polega na :

a) Unieszkodliwieniu źródła zakażenia - eliminacja zwierząt chorych i wrażliwych w ognisku, trzytygo-dniowa izolacja ogniska zwierzęcego i terenu zakaźnego, licząc od ostatniego przypadku zachorowania, wstrzymanie ruchu zwierząt.

b) Przecięciu dróg szerzenia - przeprowadzenie dezynfekcji w ognisku, jak również środków transportu, obuwia osób wyjeżdżających z terenu zakaźnego itp.

c) Zwiększeniu odporności - szczepienia profilaktyczne bydła. W Polsce szczepienia zwierząt od prysz-czycy nie wykonuje się.

W okresie epizoocji lub jej zagrożenia, podobnie jak w sytuacji epidemii chorób zakaźnych, obydwie służ-by: Inspekcja Weterynaryjna i Inspekcja Sanitarna powinny współdziałać ze sobą na zasadzie "koleżeńskiej współpracy", np. przeprowadzając zabiegi dezynfekcji czy opracowując ogniska.

Kraj dotknięty pryszczycą jest narażony na ostre ograniczenia w międzynarodowym obrocie zwierzętami żywymi i produktami pochodzenia zwierzęcego, zaś międzynarodowych przepisów zdrowotnych - brak.