Urodził się 29 września 1911 roku we wsi Przęsławice w Powiecie Sochaczewskim. Szkołę powszechną (podstawową) zaczynał we wsi rodzinnej, a ukończył w Wyszogrodzie. W 1927 roku znalazł się w Liceum Św. Stanisława Kostki w Płocku. Po maturze w 1932 roku wstąpił do Seminarium Duchownego w Płocku, które ukończył w 1938 roku. Święcenia kapłańskie odebrał z rąk błogosławionego biskupa Leona Wetmańskiego 11 czerwca 1938 r. W tymże czerwcu otrzymał nominację na "prefekta etatowego w Szkole Podstawowej nr 2 w Sierpcu" i w charakterze prefekta przepracował rok szkolny 1938/1939.

W listopadzie 1939 r. przesiedział dwa tygodnie w sierpeckim więzieniu jako zakładnik w związku z listopadową rocznicą rozbrajania Niemców po I wojnie światowej.

W grudniu 1939 roku landrat sierpecki oświadczył ówczesnemu proboszczowi ks. Góralskiemu, że w Sierpcu wystarczy jeden ksiądz - innym nie może gwarantować wolności. Po rozmowie z ks. biskupem Nowowiejskim i za jego radą wyjechał z Sierpca 22 grudnia 1939 r. do rodzinnej wsi. Po wysiedleniu rodziców w listopadzie 1940 roku udał się do krewnych zamieszkałych we wsi Paprotnia koło Niepokalanowa.

Po przejściu frontu wojennego w 1945 r. w styczniu zgłosił się do Kurii w Płocku i otrzymał nominację na tymczasowego administratora parafii Wyszogród i Rębowo.

17 maja 1945 r. otrzymał nominację na tymczasowego administratora parafii Łopacin w dekanacie ciechanowskim. Parafia ta podczas wycofywania się Niemców poniosła wielkie straty. Spalony został kościół wraz z obrazem Matki Bożej Ianua coeli (Brama Nieba) uznanym za cudowny i otoczonym czcią wiernych. Po urządzeniu tymczasowej kaplicy w baraku nowy administrator rozpoczął starania o sporządzenie kopii cudownego obrazu. Kopię wykonał malarz Feliks Konecki z Warszawy. Części metalowe w srebrze (szata Matki Bożej i Dzieciątka) wykonała firma braci Łapieńskich. Uroczystość poświęcenia obrazu odbyła się 8 września 1947 r. W latach 1948-1953 w Łopacinie wybudował nowy kościół w stylu zmodernizowanego barku według projektu profesora Politechniki Warszawskiej - Brunona Zborowskiego. Uroczystej konsekracji kościoła dokonał 25 października 1953 r. biskup Tadeusz Paweł Zakrzewski.

15 maja 1955 r. biskup Zakrzewski powołał go na proboszcza w parafii Sońsk. W latach 1958-1961 we wsi Gąsocin wzniósł kościół filialny, który obecnie jest kościołem parafialnym.

Administratorem parafii Sierpc został mianowany 14 sierpnia 1962 r. przez biskupa Bogdana Sikorskiego. Kanonikiem honorowym kapituły bazyliki katedralnej w Płocku został mianowany 8 października 1961 roku przez biskupa Tadeusza Zakrzewskiego. Był to wyraz uznania za pracę księdza Jana Krawczyńskiego, jaką włożył w organizację budowy kościołów w Łopacinie i Gąsocinie.

W Sierpcu do dokonań księdza kanonika Jana Krawczyńskiego należy zaliczyć:

- wyjednanie w Konsystorzu Ewangelicko-Augsburskim zezwolenia na wykorzystanie części cmentarza ewangelickiego dla potrzeb parafii katolickiej,

- doprowadzenie wody na cmentarz,

- powiększenie powierzchni cmentarza poprzez zakup gruntu od p. Wojciechowskiego,

- remont kaplicy cmentarnej,

- pokrycie blachą miedzianą dachu na kościele Św. Ducha,

- pokrycie blachą ocynkowaną dachu na kościele farnym, remont elewacji, pomalowanie wnętrza kościoła,

- kupno od Konsystorza Ewagelicko-Augsburskiego kościoła poewangelickiego i przeprowadzenie koniecznego remontu dachu i urządzenie wnętrza,

- pokrycie blachą ocynkowaną dachu na starej plebanii i odnowienie elewacji,

- wybudowanie nowej plebanii w latach 1974/1977.

Po 25 latach służby kapłańskiej w Sierpcu w 1987 roku ksiądz kanonik Jan Krawczyński odszedł na emeryturę. Pozostał w Sierpcu. Mieszka na nowej plebanii.

(zd)