|
| Stefan Dołkowski: Myśli jak fale mnie kołyszą, Sierpc 2016 |
|
Tomik poetycki "Myśli jak fale mnie kołyszą" Stefana Dołkowskiego to debiut książkowy pisarza związanego ze Szczutowem i ziemią szczutowską. Ukazuje się w jesieni życia Autora, który szczególnie ukochał swoje rodzinne strony. Wiersze Stefana Dołkowskiego stanowią poetycki zapis chwili. Tym różni się spojrzenie na świat poety od spojrzenia przeciętnego zjadacza chleba, że posiada on szczególną umiejętność odnalezienia właściwych słów doskonale służących zapisaniu emocji płynących z przeżywanego czasu.
Wiersze Stefana Dołkowskiego smakują chwilę, która w naturalny sposób wiąże się z nagłym, wiosennym deszczem, przyrównanym do "kropelek korali" sunących w dół po szybach "jak małe kuleczki". Nieprzypadkowo sięgamy do poezji, kiedy chcemy w szczególny sposób podkreślić patos chwili. Przez wieki szczególnie cenione były rymowane (poetyckie) formy życzeń, czy też wiersze pochwalne, podkreślające wyjątkowość osób czy zdarzeń o charakterze patriotycznym. Również wśród wierszy Stefana Dołkowskiego odnaleźć można zamyślenie nad heroicznym czasem przeszłym i pokłon dla tych, którzy "wolność pragnęli dać narodowi" oraz zachętę, aby złożyć im czasem bukiet kwiatów zebranych "na szczutowskich łąkach i polach".
Szczególne miejsce zajmuje w wierszach Stefana Dołkowskiego (oprócz więzi z miejscem urodzenia) również więź z najbliższą rodziną. Charakter tej więzi nie jest określony wprost, lecz w sposób pośredni poprzez opis sytuacji, tych przeszłych, a w stopniu jeszcze bardziej intensywnym, tych oczekiwanych. Nie zawsze potrzebne są wielkie słowa, żeby wyrazić najprostszą i najszczerszą radość. Tak jest w wierszu "Noc wigilijna", który wprost nawiązuje do słów popularnej kolędy: "cicha noc, święta noc / pokój niesie ludziom wszem". Na wigilijnym stole, na pamiątkę tego wydarzenia, na białym talerzyku położonym na lśniącym w blasku zapalonych świec obrusie, pod który wyłożono "sianko pachnąc", leży opłatek "jak śnieg malowany przez słońce". Jest to wyjątkowa, rodzinna chwila, która wywołuje "drżenie serca". "Szczere i ciepłe" życzenia wywołują "łzę malutką", której nikt się nie wstydzi, ponieważ wszyscy mają ufność, że te pełne wzruszeń życzenia być może "anielskie skrzydła uniosą", by zanieść je Dzieciątku "do spełnienia". Obecność i życzliwość najbliższej rodziny jest tak naturalna i oczywista jak oddychanie i nie wymaga bardziej szczegółowego dookreślenia, chyba że poprzez opis tęsknoty, która rodzi się tuż po odjeździe dzieci i wnucząt.
Wiersze Stefana Dołkowskiego nie wymagają wyjątkowych egzemplifikacji, szczegółowych wyjaśnień czy komentarzy. Ich przekaz jest prosty i szczery. Nie znajdziemy w nich żadnej nuty fałszywie brzmiącej. Dlatego też ich lektura, zwłaszcza przez tych czytelników, którzy ze względu na swój wiek posiadają podobny bagaż doświadczeń wywołuje niekłamane, czyste emocje ogniskujące się wokół poczucia życia spełnionego, szczęśliwego, wypijanego do ostatniej kropli w przekonaniu sensu wszystkich darów losu i w radosnym oczekiwaniu na każdy następny dzień.
Tomik wierszy Stefana Dołkowskiego wydany został z inicjatywy wójta Andrzeja Twardowskiego jako gminne zadanie pożytku publicznego. Redakcja i wstęp - dr Bogumiła Dumowska. Słowo o Autorze - Anna Skrobiszewska, Konsultacja i korekta: Sabina Dołkowska i Anna Skrobiszewska. Zdjęcia: Piotr Dołkowski.
Stefan Dołkowski, Myśli jak fale mnie kołyszą, Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Sierpeckiej, Sierpc 2016, s. 52.
