Pożegnanie Haliny Giżyńskiej-Burakowskiej - 18.10.2012 r.

Poczet sztandarowy z Sierpca przy trumnie Haliny Giżyńskie­j-Burakowskiej w Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Olsztynie, 18.10.2012 r.

Słowo pożegnania księdza dziekana Andrzeja Więckowskiego, 18.10.2012 r.

Kazimierz Czermiński podczas rozsypywania nad trumną zmarłej sierpeckiej ziemi.

Ryszard Suty we wzruszającym, poetyckim pożegnanie ze zmarłą.

W piękne, ozłocone promieniami jesiennego słońca popołudnie 18 października pożegnaliśmy w Olsztynie zasłużoną bibliotekarkę Warmii i Mazur, sierpecką regionalistkę, Halinę Giżyńską-Burakowską. W ostatniej drodze Pani Halinie towarzyszyło grono sierpeckich Przyjaciół. Msza pogrzebowa, koncelebrowana była przez księdza dziekana Andrzeja Więckowskiego oraz duchownego z Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Olsztynie. Podczas nabożeństwa przy trumnie czuwał poczet sztandarowy z Sierpca. Sztandar Rady Miejskiej podtrzymywał wiceprze­wodniczący Rady Kazimierz Czermiński, w asyście reprezentantki sierpeckiego środowiska bibliote­karskiego Magdaleny Staniszewskiej i członka Zarządu Oddziału Towarzystwa Naukowego Płockiego w Sierpcu Grzegorza Wąsiewskiego.

Kazanie podczas mszy wygłosił ksiądz z olsztyńskiej parafii zmarłej. Nawiązał w nim do jej drogi życiowej, osiągnięć na niwie zawodowej i pisarskiej. Ksiądz odniósł się też do cech charakteru Pani Haliny, podkreślając dobro i serdeczność, którymi emanowała. Duchowny podkreślił też, że w życiu Haliny Giżyńskie­j-Burakowskiej widoczne były znaki wiary, którymi kierowała się w swoim postępowaniu. Jakże wzruszające były słowa pożegnania, skierowane do zmarłej, w których duchowny zapewnił Panią Halinę, że nadejdzie kiedyś moment, gdy wspólnie spotkamy się w wielkiej Bożej Bibliotece.

Halina Giżyńska-Burakowska spoczęła na cmentarzu komunalnym przy ulicy Poprzecznej. Słowa ostatniego pożegnania wypowiedziało nad trumną wielu Przyjaciół zmarłej. Ksiądz dziekan Andrzej Więckowski wspominał głęboką wiarę, otwarty umysł i serce Pani Haliny, którą bliżej poznał przy okazji współtworzenia parafialnego miesięcznika "Sierpecka Fara".

O zmarłej opowiadał też jeden z autorytetów polskiego bibliote­karstwa, wieloletni dyrektor Warmińsko-Mazurskiej Biblioteki Pedagogicznej w Olsztynie, przyjaciel i bliski współpracownik, Marian Filipkowski. Nie krył wzruszenia, gdy przypominał drogę zawodową Pani Haliny na gruncie bibliote­karstwa Warmii i Mazur, jej nowatorskie i profesjonalne podejście do spraw zawodowych, serdeczność i powszechnie znaną życzliwość.

Wyrazy smutku i współczucia z powodu śmierci, w imieniu swoim i władz miasta Sierpca, przekazał również wiceprze­wodniczący Rady Miejskiej Kazimierz Czermiński, który zdobył się na piękny, symboliczny gest rozsypania nad trumną zmarłej sierpeckiej ziemi, wykopanej z ogrodu państwa Burakowskich przy ulicy Konstytucji 3 Maja 15.

Zdzisław Dumowski zabrał głos w imieniu sierpeckiej inteligencji, środowisk związanych z Biblioteką Miejską w Sierpcu, Towarzystwem Przyjaciół Ziemi Sierpeckiej i sierpeckiego Oddziału Towarzystwa Naukowego Płockiego. Skupił się na ukazaniu sierpeckiego etapu życia Pani Haliny, jej osiągnięć na rzecz regionalizmu, intele­ktualnego wkładu dla lokalnej kultury i historii.

Najbardziej osobiste pożegnanie padło z ust Ryszarda Sutego, który ułożył dla Pani Haliny wiersz. I choć wzruszenie odbierało głos autorowi, chyba nie było wśród żałobników osoby, która nie uroniła łzy słysząc słowa:

Nie będzie mi smutno, bo Twój uśmiech zobaczę każdej wiosny

w zakolach Sierpienicy, wśród dzikiej łąki kwiecia.

[...] Bo to nieprawda, że Ciebie nie ma. Jestem pogodny,

bo Cię zobaczę na brzegu warmińskich jezior w wiotkiej, jak Ty trzcinie

i w lustrze Jeziórek obok domku gdzie żyją łabędzie,

usłyszę Cię w srebrzystym brzęku spadającej wody przy starym młynie [...].

Nad grobem Pani Haliny szumią stare, potężne drzewa. Jest blisko przyrody, którą tak bardzo ukochała.