Ksiądz Leon Pomaski patronem nowej sierpeckiej ulicy

Ksiądz Leon Pomaski (1883-1963). Na zdjęciu pierwszy z lewej, podczas uroczystości 3 maja w Sierpcu, lata 30. XX wieku.

Wielce zasłużony dla historii sierpeckiego szkolnictwa i oświaty ksiądz dyrektor Leon Pomaski został patronem nowej ulicy w mieście. Tym samym możemy chyba mówić o powstającej w Sierpcu tzw. dzielnicy zasłużonych nauczycieli, gdyż ulica Ks. Leona Pomaskiego znajduje się w sąsiedztwie ulicy Stefanii Sempołowskiej oraz sierpeckiej nauczycielki, od 1896 r. Przełożonej Pensji Żeńskiej w Sierpcu, Anny Piniarowicz (Uchwała Rady Miejskiej numer 285/XXXVIII/2013 z dnia 27 lutego 2013 r.)

Z ideą i wnioskiem nazwania nowej ulicy imieniem księdza wystąpił do Przewodniczącego Rady Miejskiej Zespół do Spraw Nazewnictwa Ulic i Placów przy Radzie Miejskiej.

Rada nadała nazwę ulica Ks. Leona Pomaskiego uchwałą numer 315/XLI/2013 z dnia 24 kwietnia 2013 roku. Ulica położona jest na terenie Osiedla nr 6.


Leon Pomaski urodził się 11 kwietnia 1883 r. we wsi Karniewek w powiecie pułtuskim, w rodzinie chłopskiej. W 1904 r. rozpoczął naukę w Seminarium Duchownym w Płocku, w 1911 r. w katedrze płockiej otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa Antoniego Nowowie­jskiego. Studia wyższe na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Warszawskiego rozpoczął w 1918 r. Ukończył je w 1922 r., uzyskując tytuł doktora prawa kanonicznego. Po studiach, w sierpniu 1922 r., skierowany został na stanowisko prefekta w Seminarium Nauczycielskim w Wymyślinie, gdzie dodatkowo nauczał religii, historii i języka polskiego. Wkrótce, za zgodą biskupa, przeniósł się do Sierpca, gdzie najpierw został prefektem, a wkrótce dyrektorem Progimnazjum Męskiego Filologiczne­go. Data objęcia tego stanowiska przez księdza Leona Pomaskiego była przełomową, jeśli chodzi o historię tej szkoły. Ksiądz zasłynął doskonałym prowadzeniem placówki i zapisał się na kartach jej historii jako doskonały pedagog, dyrektor, przyjaciel młodzieży. W 1926 r. doprowadził do połączenia Gimnazjum z pensją Anny Piniarowicz. Dwa lata później wykorzystał moment przejazdu przez Sierpc prezydenta RP Ignacego Mościckiego, by przedstawić mu prośbę o nadanie szkole jego imienia. Prezydent zgodę wyraził i od tej pory szkoła nosiła nazwę: Koedukacyjne Gimnazjum Polskiej Macierzy Szkolnej im Prezydenta Ignacego Mościckiego. Zasługą księdza było przede wszystkim skompletowanie dobrej kadry nauczycie­lskiej, zdobywanie pomocy naukowych, tworzenie kółek zainteresowań, zachęcanie do aktywności ruchowej uczniów, doskonała organizacja i administracja szkoły. W 1939 r., nie widząc możliwości dalszego prowadzenia szkoły, opuścił Sierpc i udał się do rodzinnego Karniewka, gdzie przez cały okres okupacji pracował jako rolnik, a także w ukryciu pełnił posługi duszpaste­rskie. W czasie wojny był szykanowany, a nawet pobity przez niemieckiego komisarza. Po wojnie przez kilka lat pracował w duszpaste­rstwie, zajmował się też wykładami z katechetyki i homiletyki oraz wizytacją szkół w diecezji płockiej. Zmarł 24 października 1963 r.