Ziemia sierpecka na wakacje - MIESZCZK - GÓJSK - JEZIORO SZCZUTOWSKIE

Ziemia sierpecka na wakacje - MIESZCZK - GÓJSK - JEZIORO SZCZUTOWSKIE

Rozlewisko Skrwy przy młynie w Mieszczku

Figurka przy kościele w Gójsku jest swego rodzaju drogowskazem dla podróżujących w 3 kierunkach (do Sierpca, Lipna i Szczutowa).

Mijając wioskę Cisse uwagę zwraca niezwykle strojny przydrożny krzyż - pięknie prezentuje się zwłaszcza na tle błękitnego nieba! Jednak baczniejszej uwagi wymaga napis na owym krzyżu - "FUN TEJ FI CISSE" - egzotykę tej zbitki liter można traktować zarówno w kategoriach zagadki - "co autor miał na myśli", jak i nowej formy języka z tych terenów, sierpień 2015 r.

Kolejna godna polecenia trasa przejażdżki rowerowej lub samochodowej wiedzie przez wioski: Mieszczk, Gójsk i Szczutowo. Tym razem na naszej trasie będzie i rzeka i jezioro, trochę sacrum, ale i profanum. Zapraszam w drogę!

Trasa:
Z Sierpca, ulicą Staszica, kierujemy się do Mieszczka (ok. 3,5 km), dalej do Gójska drogą krajową nr 10, a dalej, ulicą Szczutowską - do Szczutowa.
 

Jadąc do Mieszczka ulicą Staszica nie sposób nie zatrzymać się na chwilę przy dawnym dworze w Wymyślinie, którego historia zasługuje na odrębną publikację. Choć dziś jest w rękach prywatnych i nie ma możliwości wejścia na teren zabytkowego parku, otaczającego dworek, to wśród prześwitów drzew widać piękno dawnej architektury i zamysł budowniczego tego miejsca, p. Godlewskiego. Majątek Wymyślin (dziś w obrębie Sierpca), w początkach XX wieku należał do sierpeckiego lekarza Edmunda Gajzlera, jednak dwór wybudowano tu w latach 1925-27 z inicjatywy słynnego sierpeckiego rejenta Wacława Gurbskiego (zięcia Gajzlera). Zachwyca tu zarówno sam obiekt, jak i otaczający go park, a zwłaszcza prowadząca do niego aleja lipowa.

Stąd już tylko chwila, by znaleźć się w Mieszczku. Warto wspomnieć, że na terenie Mieszczka (las przy rozwidleniu dróg) znajdował się w czasie II wojny światowej obóz jeniecki (więziono m.in. Rosjan, Włochów, Francuzów).

Przejeżdżamy przez drewniany most (aktualnie pokryty asfaltem), a następnie most stalowy i naszym oczom ukazują się ruiny dawnego młyna, który przed laty ożywiał to miejsce. Jego historię swojego czasu opisał pewien anonimowy użytkownik Forum Historia Sierpc OnLine. Sprowokował tym samym ciekawą dyskusję i wspomnienia o dawnym Mieszczku (post z dn. 30.03.2014 r.).

Niestety brak jest w tym miejscu jakiejkolwiek tabliczki informacyjnej o tym, co kryło się niegdyś w ruinach (po dawnym okazałym,  drewnianym młynie pozostała jedynie przybudówka z czerwonej cegły). Młyn wybudowano w latach 20. XX wieku. Jego właścicielem podobno był Antoni Borowski. W czasie wojny obiekt dzierżawił Henryk Bomert (tzw. dobry Niemiec). Po wojnie znów zarządzał nim p. Borowski.  Młyn, za sprawą agregatu prądotwórcze­go, wytwarzał energię elektryczną dla dworu w Wymyślinie i okolicznych gospodarstw. Długi czas świadczył też typowe usługi młynarskie. Warto podkreślić, że to co dziś pozostało po młynie, to jedynie niewielka jego część. Był to obiekt bardzo okazały, o czym dziś przekonać możemy się jedynie za sprawą archiwalnych fotografii. Upadek młyna rozpoczął się z chwilą pożaru w latach 80. XX wieku. Do tego doszły grabieże tego, co jeszcze z obiektu zostało. Ostatecznego zniszczenia obiektu dokonał pożar pod koniec lat 90. Dziś możemy jedynie, stojąc na pobliskim moście i patrząc na rzekę (Skrwę), wyobrażać sobie dawne życie w tym miejscu. Za młynem, przy rozlewisku, jest wyspa, nazywana przez starych mieszkańców "Ameryką". To tu, w pięknym otoczeniu przyrody, odbywały się niegdyś rodzinne pikniki i potańcówki. Nieopodal młyna stał też dom młynarza. Po tym miejscu także pozostały ruiny.

Warto też, stojąc na moście przy młynie, spojrzeć w kierunku imponującego mostu kolejowego (trasa Sierpc-Toruń), malowniczo rozpiętego pomiędzy dwoma brzegami, szerokiej w tym miejscu Skrwy (najlepiej widać go porą jesienną i zimową, gdy na drzewach nie ma liści).

Ruszamy w dalszą drogę, wiodącą częściowo przez ładne okolice Mieszczka, a częściowo przez ruchliwą DK10, wiodącą do Gójska. Ile razy każdy z nas przejeżdżał przez tę miejscowość, podziwiając, już z daleka, okazałą świątynię, z widocznymi na pierwszym planie monumentalnymi wieżami!? Warto tu na chwilę przystanąć. Ceglany, neogotycki kościół pw. Najświętszego Serca Jezusa wybudowano w latach 1903-1906, w miejscu poprzednich drewnianych świątyń (z XIV w., 1700 r. i 1785 r.), z inicjatywy ks. Walentego Załuskiego. Autorem projektu archite­ktonicznego był znany polski architekt i konserwator zabytków Stefan Szyller (zaprojektował wiele kościołów oraz m.in. słynną bramę główną Uniwersytetu Warszawskiego przy Krakowskim Przedmieściu).  Kościół, pomimo niedzieli, zastałam zamknięty, ale według tabliczki informacyjnej, w jego środku znajdują się cenne zabytki, jak XVII-wieczne obrazy z wizerunkiem Matki Bożej i św. Józefa z Dzieciątkiem, czy epitafium dziedzica Gójska, Józefa Gąsowskiego.  Spacerując po terenie przykościelnym natknąć można się też na tajemniczy sarkofag o zatartym napisie, ale za to pięknymi, symbolicznymi zdobieniami. Jest też jeszcze jeden obiekt, którego nie sposób zaliczyć do zabytkowych, a raczej do tandetnych dewocjonaliów (sic!) i jest to plastikowy (imituje mosiądz) pomnik ojca Pio.

Na uwagę zasługują też tutejsze kapliczki i figury przydrożne, z których najbliższa kościoła jest swego rodzaju drogowskazem dla podróżujących w 3 kierunkach (do Sierpca, Lipna i Szczutowa).

Korzystamy z kierunku do Szczutowa i jedziemy dalej pośród pięknych w tych okolicach lasów i pól (ok. 6,5 km). Mijając wioskę Cisse nie sposób nie zwrócić uwagi na niezwykle strojny przydrożny krzyż - pięknie prezentuje się zwłaszcza na tle błękitnego nieba! Jednak baczniejszej uwagi wymaga napis na owym krzyżu - "FUN TEJ FI CISSE" - egzotykę tej zbitki liter można traktować zarówno w kategoriach zagadki - "co autor miał na myśli", jak i nowej formy języka z tych terenów.

Wreszcie znajdujemy się w Szczutowie (wjeżdżamy tu od strony cmentarza). W tej, kojarzącej się z wakacjami, wiosce oddajemy się błogiemu lenistwu nad urokliwym jeziorem. Walory krajobrazowe można podziwiać zarówno z lądu, jak i z wody - na rowerach wodnych, łódkach, lub po prostu zażywając kąpieli w Jeziorze Szczutowskim. Smakosze znajdą tu też dla siebie okazję, by zjeść świeżo złowioną rybę.

Można też wyruszyć na zwiedzanie wioski, która kryje w sobie wiele wartych baczniejszej uwagi miejsc, ale opis ich zasługuje już na odrębny artykuł.

Przyjemnej wędrówki/przejażdżki!

Na potwierdzenie powyższych słów galeria zdjęć poniżej.