|
| Grób rodziny Chodorowskich na cmentarzu parafialnym w Sierpcu, 11.11.2010 r. |
|
|
Zmarł profesor Zygmunt Chodorowski – wybitna postać polskiej medycyny, profesor zwyczajny, specjalista chorób wewnętrznych, geriatrii oraz toksykologii klinicznej, związany z Sierpcem.
ZYGMUNT CHODOROWSKI - urodził się 16 lutego 1938 r. w Ścięcianach na Litwie. Syn Wandy (z domu Pafianowicz) i lekarza weterynarii Bronisława Chodorowskiego. Matka Zygmunta ukończyła Wydział Humanistyczny Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie i w latach 1946-1965 uczyła historii w sierpeckim Liceum Ogólnokształcącym.
W kwietniu 1940 r. ojciec Zygmunta został zamordowany w Katyniu, zaś matkę z dwuletnim synem deportowano na Syberię, skąd udało im się powrócić w 1946 roku. Znaleźli się w Sierpcu, gdzie zamieszkali w domu wybudowanym przez znanego sierpeckiego lekarza Zygmunta Chodorowskiego (brata ojca). W domu tym, zlokalizowanym przy ówczesnej ulicy Stódolnej (obecnie Narutowicza 16), mieszkała już Honorata Chodorowska, znana sierpecka lekarka.
Zygmunt uczęszczał do sierpeckiego Liceum Ogólnokształcącego, do klasy Klemensa Nowakowskiego, gdzie w 1955 r. zdał maturę. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku (AMG) i ukończył je z wyróżnieniem w 1962 r. Po odbyciu stażu przeddyplomowego i podyplomowego pracował w latach 1963-1970 w II Klinice Chorób Wewnętrznych AMG. W 1968 r. obronił pracę doktorską "Wartość diagnostyczna i prognostyczna próby angiotensynowej Kaplana - Silaha w nadciśnieniu tętniczym o różnej etiologii" (promotor - prof. dr hab.med. Jakub Penson). W 1967 r. i 1971 r. uzyskał I i II stopień specjalizacji z zakresu chorób wewnętrznych.
W latach 1970-1990 pracował w Klinice Chorób Nerek Instytutu Chorób Wewnętrznych kolejno na stanowisku starszego asystenta, adiunkta i docenta. W 1980 r. przedstawił Radzie Wydziału AMG pracę habilitacyjną "Niektóre aspekty kliniczne i patofizjologiczne wielotorbielowatego zwyrodnienia nerek" i uzyskał jej aprobatę i zatwierdzenie. Powyższa praca została wyróżniona przez Ministra Zdrowia nagrodą naukową II º. W 1990 r. po wygraniu konkursu, objął kierownictwo I Kliniki Chorób Wewnętrznych i Ostrych Zatruć AMG. Dwa lata później otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego. Odtąd stale rozwijał wielokierunkową działalność organizacyjną i kontynuował działalność naukową i dydaktyczną.
W 1993 r. uzyskał II º specjalizacji w dziedzinie geriatrii, a w 1998 r. II º w dziedzinie toksykologii klinicznej. W latach 1996-2001 był Prezesem Gdańskiego Oddziału Towarzystwa Internistów Polskich, a w latach 1985-1998 pełnił funkcję konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie chorób wewnętrznych na obszarze województwa elbląskiego, zaś w latach 1995-2002 konsultanta regionalnego w dziedzinie geriatrii.
Od 1999 r. był Prezesem Sekcji Geriatrii Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, a od 1998 r. zastępcą konsultanta krajowego i konsultantem regionalnym w dziedzinie toksykologii klinicznej. W latach 1995-1999 był członkiem Komitetu Redakcyjnego "Gerontologii Polskiej", od 1996 r. członkiem Rady Naukowej Przeglądu Lekarskiego. W 1997 r. został powołany na recenzenta brytyjskiego czasopisma geriatrycznego "Age Ageing", a w 2000 r. na recenzenta "Medical Science Monitor". Łącznie otrzymał 11 rektorskich nagród indywidualnych i zespołowych.
Opublikował jedną monografię (4 wydania - poszerzone, aktualizowane), 5 rozdziałów w podręcznikach akademickich i ponad 160 prac pełnotekstowych w czasopismach krajowych i zagranicznych. Organizował ogólnopolskie zjazdy Polskiego Towarzystwa Gerontologicznego, Sekcji Geriatrii i Sekcji Toksykologii Klinicznej Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. Był promotorem i recenzentem prac doktorskich, oceniał dorobek naukowy kandydatów do tytułu profesora oraz na stanowisko profesora nadzwyczajnego i profesora zwyczajnego. Za całokształt dorobku naukowego uzyskał tytuł profesora w 2003 roku.
Najważniejsze osiągnięcia naukowe Profesora Chodorowskiego: opracowanie pierwszego w historii nefrologii modelu do badania ciśnienia w świetle torbieli nerki wielotorbielowatej in vitro; ustalenie braku wpływu ilości przebytych porodów na przebieg historii naturalnej wielotorbielowatego zwyrodnienia nerek; priorytetowe opublikowanie w literaturze ujawnionych zaburzeń słuchu o charakterze dźwiękoodbiorczym u chorych z wielotorbielowatym zwyrodnieniem nerek; ustalenie braku wpływu używania statyn lub fibratów i równoczesnego spożywania gąski zielonej na aktywność enzymów mięśni szkieletowych (pierwsze doniesienie w piśmiennictwie); opis kilku unikalnych przypadków zaburzeń metabolicznych w światowej literaturze medycznej; opracowanie nowatorskiej koncepcji badań endokrynnych komórek macierzystych trzustki u chorych na cukrzycę typu 2; opracowanie hipotezy etapowej progresji miażdżycy.
Do 2008 r. był kierownikiem Katedry i Kliniki Chorób Wewnętrznych, Geriatrii i Toksykologii Klinicznej Akademii Medycznej w Gdańsku.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1985 r.). Wielokrotnie nagradzany przez władze Akademii Medycznej w Gdańsku.
Zmarł 4 października 2018 r. Pochowany został 9 października 2018 r. na cmentarzu parafialnym w Sierpcu.
Bibliografia:
M. Lewkowicz, Odyseja rodziny Wincentego Chodorowskiego, "Nowy Goniec Knyszyński" 2013, nr 3, s. 26-34.
M. Staniszewska [red.] 100 lat Liceum Ogólnokształcącego w Sierpcu 1916-2016, Sierpc 2016
nauka-polska.pl
wikipedia.org
