Sierpecka kolej - od czasów powstania po smutną współczesność - odczyt Michała Webera w TNP - 24.10.2019 r.

Kolejowe przewozy 2011 r.

Most kolejowy na Skrwie w Bojanowie. Linia kolejowa łączy Sierpc z kierunkiem północnym i jak widać na fotografii most konstrukcyjnie jest przygotowany do lini dwutorowej. Czy były jakieś nie wykonane plany odnośnie rozwoju regionu Sierpca?, maj 2011 r.

Koziołek. Stacja docelowa Sierpczaków na jagody i grzyby. Fotografia z 1991 r. (dostępna w internecie fot. nieznany) przedstawia sierpecki parowóz Ol-49 ze składem osobowym na torze do Sierpca. Bardzo często grzybiarze wracali bez biletu na tzw."gapę".

To już "sześćdzie­siątka" 1954-2014 parowozowni w Sierpcu.

24 października 2019 r. tradycyjnie w Ratuszu, siedzibie Oddziału Towarzystwa Naukowego w Sierpcu, odbył się wykład Michała Webera, dyrektora Pracowni Dokumentacji Dziejów Miasta Sierpca, na temat "Początków sierpeckiej kolei w dwudzie­stoleciu międzywojennym". Jak ważny był to problem dla odzyskującej po 123 latach niewoli polskiej państwowości świadczy fakt, że powołano odrębne ministerstwo zajmujące się budową "dróg żelaznych", jak nazywano wówczas kolej.

Prasa ogólnokrajowa, w tym cytowany wielokrotnie przez prelegenta "Kurier Warszawski", aż ponad 300 razy odnotowywała fakt budowy kolei w granicach sierpeckiego węzła komunikacyjne­go. Sierpc zyskiwał kolejno połączenia w kierunku Torunia, Brodnicy, Płocka i Nasielska, a otwierane kolejne odcinki sprowadzały do Sierpca kolejnych ministrów, duchownych, a także szanowanych obywateli Sierpca, jak na przykład Wacława Gurbskiego, notariusza, współtwórcę Progimnazjum Humanistycznego Męskiego  w Sierpcu (1906 rok), pierwszego prezesa Oddziału Towarzystwa Naukowego Płockiego w Sierpcu.

Scalanie ziem trzech zaborów w jeden organizm wymagało  budowy połączeń komunikacyjnych ze względu nie tylko na potrzeby pasażerów, ale również ze względu na potrzeby gospodarcze. W 1924 roku, co można jeszcze odczytać na ścianie budynku, oddano do użytku piękny dworzec kolejowy w Sierpcu, który obecnie niszczeje. Zostały ograniczone w ostatnich latach połączenia np. z Brodnicą. Co symboliczne, coraz częściej piękny niegdyś budynek stacyjny służy jako element scenografii na planie filmowym obrazów, których akcja toczy się w czasie wojny lub już po wojnie. Nie istnieje stara parowozownia. Pozbawiono stylowego dachu kolejową wieżę ciśnień (ciekawe, że ten sam los spotkał również inne budynki kolejowe  tego typu w najbliższej okolicy).

Od początku  kolej sierpecka była miejscem pracy znacznej liczby osób, głównie mężczyzn, ale również kobiet. Kolejarska brać jest w Sierpcu i okolicznych miejscowościach wciąż liczna, nie tylko dlatego, że większość z nas kocha stare parowozy. Te niezwykłe pasje i sentyment do sierpeckiej kolei ujawniły się podczas dyskusji po wykładzie. Odżyły wspomnienia związane z częstymi podróżami do szkoły pociągiem pędzącym  przez długie kilometry przez piękny las, czy nieoczekiwane "odkrycie" starego parowozu, który odbywał swoją służbę na sierpeckiej kolei, w muzeum kolejnictwa w dalekiej Chabówce na południu Polski.

Obecny na spotkaniu gospodarz Ratusza dyr. Jan Rzeszotarski przekazał ciekawą informację na temat planów ożywienia połączenia kolejowego Warszawy z Sierpcem (dawniej było bezpośrednie połączenie z Warszawą Gdańską), które docelowo mogłoby ułatwić dotarcie koleją  do Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu oraz do Szczutowa, z uwagi na walory turystyczne Jeziora Urszule­wskiego, nad którym znajduje się ośrodek wypoczynkowy. Dyr. Michał Weber zaprosił zebranych na kolejne spotkanie poświęcone kolejarskiej, sierpeckiej tematyce do Centrum Kultury i Sztuki, a prowadząca spotkanie dr Bogumiła Dumowska, przewodnicząca Oddziału Towarzystwa Naukowego w Sierpcu na kolejne spotkanie w Ratuszu 3 grudnia br. poświęcone "Publikacjom Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Sierpeckiej w latach 1999 - 2019 i ich autorom".

Artykuł ilustrują zdjęcia pochodzące z tworzonej od 20 lat przez Internatów - pasjonatów Galerii Zdjęć Sierpc OnLine