XIII Jesienne Spotkania z Muzyką Młodzieżową - 3 XII 2005r.

Oni chcą kontynuacji Jesiennych Spotkań z Muzyką Młodzieżową.

Seba odśpiewując tekst Zielonych Żabek wyraził odczucia sporej części publiki i muzyków - ...a kultura tu podobno jest, świadczy o tym nasz wspaniały Dom Kultury... - chociaż na zdjęciu akurat próbował spiewać z kartki Ostatni Tabor KAT'a ;-

W tegorocznym Przeglądzie wzięło udział siedem zespołów. Zagrali: Fake of Liberty - Sierpc, Lester - Płock, Snowball - Pruszków, Sorrow - Gabin, DD Truck - Gąbin, Overnight - Warszawa, Open to the Public - Sierpc. Na koniec zagrała, nieco spóźniona, płocka Euforia.

Na początek kilka miłych akcentów. Fake of Liberty, który debiutował na tegorocznym Przeglądzie, tworzą uczniowie Gimnazjum, mieszkańcy Sierpca i Zawidza (dopisek po kilku upomnieniach Zawidzaków, także na forum  :-)) . Super sprawa, że jednak młode pokolenie interesuje się czymś więcej niż hiphop, czy szajzy pokroju Mandaryny. Zagrali bardzo sprawnie, jedynym słabym elementem był, sorki za brutalną szczerość, wokal. Za słaby w zestawieniu z graną muzyką, chwilami sprawiał wrażenie lekko zagubionego. Może to kwestia młodego wieku i lekkiej tremy - jednak biorąc to pod uwagę, było naprawdę dobrze. Jeśli będą dalej robić swoje, na pewno stworzą coś bardzo godnego uwagi. Tak trzymać!

Pozostałe zespoły prezentowały bardzo zbliżony poziom, zarówno jeśli chodzi o umiejętności, jak też rodzaj muzyki. Ciężko, szybko, z mocnym, chwilami growlingowym wokalem. Nie ma sensu bardziej się rozpisywać - szczegóły co do zespołów można przeczytać w opisie koncertu z zeszłego roku. Niestety - jak zobaczyłem spis kapel miałem wrażenie deja vu. Większość grała rok temu.

Nowością w Sierpcu był za to warszawski Overnight, z żeńskim, melodyjnym wokalem. Muzyka też nie należała do wybitnie ciężkich, jednak może z tego powodu wyróżniali się z ogółu.

W Jury zasiadł Grzegorz Kupczyk i dwóch członków zespołu KRUK z Poznania - gwiazdy wieczoru. KRUK, razem ze śpiewającym gościnnie Kupczykiem, promował płytę Pamiętniki.

Spośród wszystkich prezentujących się zespołów, Jury nagrodziło - i tu znowu Deja vu - pruszkowski Snowball. Jednak tym razem, muszę przyznać, że całkowicie im się należało. Mocne, ciężkie dźwięki i ostry, charczący wokal, to jednak coś, co najbardziej mi podchodzi. Poza tym, w przeciwie­ństwie do zeszłego roku, Snowball zagrał w pełnym składzie, co od razu wpłynęło na jakość. W pełni zasłużona nagroda.

Poza nimi najlepiej wypadła Euforia i - oczywiście - Lester. Euforia, która zagrała na koniec, jako pierwsza ruszyła publiczność. Prawdę mówiąc, powinni dostać nagrodę na równi z pruszkowiakami. Lester z kolei w tym roku wystąpił bez wokalisty, który po prostu nie mógł przyjechać. Muzycznie byli doskonali, jednak widać i słychać było, że czegoś im zabrakło. Szkoda, bo to jeden z najlepszych zespołów, jakie dano mi było słyszeć w ostatnim czasie.

Jury nie przyznawało drugiej i trzeciej nagrody, wyróżniono jedynie perkusistę Euforii, Piotra Małkowskiego.

Na koniec, jako gwiazda, zagrał KRUK z Grzegorzem Kupczykiem. Mocne granie, muzycznie osadzone w przełomie lat 70 - tych i 80 - tych. Coś więcej? Trzeba posłuchać, aby osądzić. Nie czuję się na siłach, by bawić się w krytyka ludzi, którzy tworzą muzykę, jakby nic innego w życiu nie robili. Publiczność najlepiej oceniła występ, ostro bawiąc się pod sceną.

To był sympatyczny opis, teraz już ten mniej miły...

Jak wyżej wspomniano, wszystkie zespoły, ogólnie mówiąc, prezentowały porządny poziom. W przeciwie­ństwie do firmy, którą Dom Kultury wynajął do obsługi technicznej. Wszyscy muzycy narzekali na fatalne nagłośnienie. Zresztą publiczność też nie była zachwycona. Słychać było, jak sprzęt niemiłosiernie sprzęgał, bas i perkusja zlewały się w jedno, w efekcie słychać było jedno ogólne dudnienie, a chwilami bas w ogóle nie był słyszalny. Wprawdzie w trakcie występu obsługa starała się zniwelować błędy, jednak nie wszystko wychodziło jak trzeba. Wokalista DD Truck, który w ogóle się nie słyszał w odsłuchach, wściekły niczym ranny lew, sklął organizację imprezy - i z tego co się zorientowałem, zespół zawinął się do domu, nie czekając nawet na werdykt jury. Zdecydowanie dużo lepiej było, kiedy nagłośnieniem zajmował się Artur Tyndorf z Domu Kultury i muzycy z Open to the Public.

Kolejny temat - informacja o koncercie, a właściwie to jej brak. Wywieszenie po jednym plakacie na słupie ogłoszeniowym, cztery dni przed Jesiennymi..., to zdecydowanie za mało. Tym bardziej, jak się porówna rozmach reklamowy Kasztelanii. Plakaty już następnego dnia były zaklejone innymi ogłoszeniami, nawet mieszkańcy Sierpca nie byli do końca zorientowani o terminie Przeglądu. Jest to jedyna impreza muzyczna w mieście, swego czasu znana szeroko w Polsce. Naprawdę, mimo chorego wewnętrznego optymizmu, nie mogę pozbyć się wrażenia, że organizatorzy niespecjalnie przywiązani są do tej imprezy.

Podczas koncertu, kiedy nastała krótka przerwa w oczekiwaniu na skompletowanie składu Euforii, na scenie nastał czas lekkiej improwizacji. Gitara, perkusja, szukano jeszcze bezskutecznie basisty oraz - skutecznie - wokalisty. Jako ten drugi ochoczo zaprezentował się Seba, zwany Beretem. Odśpiewany przez niego kawałek (może niekoniecznie muzycznie, ale chodzi o tekst) Zielonych Żabek, całkiem nieźle oddał uczucia muzyków i publiczności: ...będzie festyn na dzień dziecka, są biesiady literackie, a nas sąsiad z piwnicy wygonił, bo nasza muzyka jest wariacka - a kultura tu podobno jest, świadczy o tym nasz wspaniały dom kultury, nawet z jego okien płynie nieraz jazz, to dlaczego jest jak jest, nie rozumiem...

Ja też nie rozumiem, jak można dopuścić do tego, by Jesienne Spotkania z Muzyką Młodzieżową, które kilka lat temu ściągały setki ludzi, teraz były całkowicie pozbawione promocji, by plakaty informacyjne nie pojawiały się co najmniej miesiąc naprzód, w końcu - by nie traktować tego wydarzenia z takim samym priorytetem jak Kasztelanię. Owszem, dwie diametralnie różne imprezy - ale świat nie kończy się na cepelii i tańcach z kijami.

To, co pozostało po dawnych Jesiennych Spotkaniach... to nawet nie ich cień. Ale można to jeszcze naprawić - trzeba tylko chcieć... Jak można dopuścić do śmierci takiej imprezy?