Sierpczaki na Woodstocku

Jest pewna stała liczba Sierpczan, która rok rocznie wybiera się na Przystanek Woodstock, największy w Europie darmowy koncert odbywający się obecnie w Kostrzyniu, tuż przy granicy niemieckiej. Trwa on tylko dwa dni, ale celowo jedzie się tam trzy, a nawet cztery dni wcześniej. Najczęściej grupy jadą przepełnionymi pociągami, w których zawsze jest duszno, ale nie przeszkadza to w poznawaniu nowych ludzi. Można powiedzieć, że Przystanek Woodstock zaczyna się już w pociągu.

Z Sierpca najlepiej ruszyć wczesnym rankiem w kierunku na Toruń. Droga może trochę się dłużyć, ale gdy dociera się na miejsce, zmęczenie znika. Pozostaje już tylko rozłożyć namioty blisko siebie, najlepiej w kręgu i już można zwiedzać ogromny teren Przystanku pełen kolorowych ludzi.

Dni mijają bardzo szybko. Wcześnie wstające słońce nie pozwala na długie spanie, ale nikomu to nie przeszkadza. Koncerty przecież trwają przez cały czas: na dużej scenie, małej folkowej, w wiosce piwnej i w namiocie krisznowców. Ludzie chodzą różnymi ścieżkami, rozmawiają z nowo poznanymi osobami. Widać, że atmosfera sprzyja spokojnemu wypoczynkowi.

Wszystkie potrzebne rzeczy do codziennego egzystowania znajdziemy na placu. Można tu zjeść coś na ciepło, wypić zimną wodę, schować się w cieniu. Są krany, pod którymi można się umyć oraz wiele słynnych toi-toi.

Woodstock to nie tylko zabawa, ale także nauka. W wielkim namiocie Akademii Sztuk Przepięknych można było posłuchać w tym roku wykładów znanych ludzi: Zbigniewa Hołdysa, Kazimiery Szczuki czy Moniki Olejnik, a każdy dzień zaczynał się ćwiczeniami jogi. Także wiele organizacji pozarządowych przyjeżdża tutaj do młodych ludzi: zwalczających alkoholizm, narkomanię, czy rasizm. W tym roku – tak jak już kilka razy wcześniej - obok Przystanku Woodstock zorganizowano Przystanek Jezus.

Nasze społeczeństwo odbiera ten festiwal jako miejsce przepełnione złem, zepsutymi ludźmi. Jest to błędna ocena. Przekazy telewizyjne nie ukazują całej prawdy o tym miejscu :atmosfery, pozytywnie nastawionej do życia młodzieży. Prasa szuka tylko incydentalnych momentów złego zachowania się młodych ludzi, prezentując je na pierwszych stronach. W tym roku przyjechało ponad 130 tys. ludzi, to wielkość średniego miasta, wiadomo, że sporadycznie może się coś niezapowie­dzianego zdarzyć.

Ocena na odległość, oczernianie bez bliższego przyjrzenia się festiwalowi jest niesprawie­dliwa. Przyjedźcie choć raz, na pewno wrócicie tu za rok.