Ńemy - 21 letni producent/mc z Sierpca

Justyna: Od czego zacząłeś- jakie były Twoje początki ?

Ńemy: czasy 1997-1998. Byłem 10-cio letnim skatem, który podczas jazdy na rolkach słuchał Eazego -E, The Prodigy, Puffa Daddy’ego- wiem, że to dosyć nietypowe połączenie ale już wtedy przejawiałem oznaki chorobliwego eklektyzmu. Dzięki nielicznym czasopismom poznawałem historię tej kultury, nowych wykonawców i kiedy tylko miałem sposobność w postaci kilkunastu złotych w kieszeni - kupowałem dziesiątki, później setki kaset magne­tofonowych. Pierwszą moją stycznością z tworzeniem czegokolwiek pod kątem muzyki były teksty. Nieje­dnokrotnie starałem się nakłonić moich kolegów do tego, aby zajęli się tym samym ale mimo, iż słuchali hip-hopu nie mogli zmobilizować się do stworzenia więcej niż dwóch rymujących się zdań. Odosobnienie w pasji z jednej strony utrudniało, z drugiej skłaniało do większych wysiłków, które zaowocować miały pierwszą sierpecką płytą rapową, wydaną nielegalnie.

Nagrywałem swoje mini dzieła na dyktafon kilkakrotnie nakładając ścieżki beatboxu i słów przy dodatkowym użyciu magnetofonu. 2002 rok to moment kiedy dostałem od rodziców komputer, prowizoryczny mikrofon i kilka śmiesznych programów- co było niezwykłym przełomem w moim życiu ponieważ umożliwiało mi rozwój na dotąd nieosiągalną skalę. Mogłem nagrać wokal ale wciąż nie miałem podkładów, desperackie ruchy w tym kierunku ocierały się nawet o pomysły zapożyczeń linii melodycznych z gry "kangurek kao". Na szczęście, któregoś pięknego dnia drogą internetową znalazłem osobę, odpowiedzialną za produkcję beatów- Topera (Warszawa). Pliki muzyczne przesyłał mi na mail a ja błyskawicznie dogrywałem do nich swoje rymy- tak powstawała pierwsza w historii Sierpca płyta rapowa Termin (Ńemy - wtedy Niemiec & Toper)- Lajt Ep 2002r. Rozprowadzałem ją własnym sumptem ale waga wydarzenia sprawiła, że dotarła do stosunkowo sporego grona sierpeckich głów. W związku z zareje­strowanym materiałem zorganizowałem pierwszy w Sierpcu koncert hip-hopowy, na którym były zgaszone światła a na koszulce, którą miałem na sobie widniał napis "I love Sztokholm". Po pewnym czasie stwierdziłem, że Termin- jako duet nie do końca łączą te same fascynacje muzyczne co w efekcie spowodowało stopniowe wygaśnięcie współpracy.Robie­nia beatów uczyłem się równocześnie z utalentowanym sierpeckim producentem - Chojnym. Każdy z nas w domowym zaciszu wypracowywał własne patenty. Nauka technik producenckich przebiegała od fundame­ntalnych kwestii znalezienia magicznej opcji "load sample" po własne pomysły imitacji efektów pierwotnie generowanych przez droższe sprzęty. Absolutnie nie zamykaliśmy się na inne gatunki, wręcz przeciwnie- częściej kierowała nami ochota zrobienia czegoś nie związanego z rapem. W zatrważającym skrócie podsumowując- okres lat od 2002 roku do 2006 był obfity w nowych przedstawicieli sierpeckiej sceny, w kilka historycznej wagi koncertów, w ok.40 podziemnych wydawnictw związanych z naszą grupa osób, tysiące freestyli, setki tekstów i beatów, tryliony melanży itd.

Pewnego razu, nakłoniony przez moją ukochaną postanowiłem rozesłać po wytwórniach płyty demo. Pozytywny odzew pojawił się jednak tylko ze strony jednej- Laboratorium. Owa nazwa określała wtedy raczkujące (niestety już nieistniejące…) dziecko lidera Kanału Audytywnego- L.u.ca. Nie miałem pojęcia o muzyce którą tworzy ale zadowalał mnie sam fakt, że ktoś zrozumiał ekspe­rymentalny i eklektyczny wymiar moich nagrań. Później okazało się, że jest to człowiek, któremu wysłałbym to demo jako pierwszemu i chyba jedynemu… L.u.c zwrócił szczególną uwagę na dwa utwory, które później pojawiły się w ulepszonej wersji na jego pierwszej solowej płycie ("Hae­lucenogenoklektyzm" 2006 Kayax) jako "Stan Halucynogenny" i "Leci sonda". Współpraca przebiegała w trudzie odległości ale jako mniej doświadczony wykonawca pozostawiałem wolną rękę w dalszym procesie tworzenia. Był to okres kiedy stopniowo przestawałem zajmować się pisaniem tekstów a zaczynałem poważnie myśleć nad produkcją beatów.

Justyna: skąd wzięła się inicjatywa projektu Planet L.u.c?

Ńemy: po wysłaniu większej dawki świeższych dokonań pojawiła się propozycja ze strony L.u.ca nagrania wspólnego projektu o charakterze instrume­ntalnym, który siłą rzeczy został wyparty przez już wcześniej planowany album z Rahimem- "Homoxymoronomatura" (2007 Kayax). Absolutnie nie był to okres zawieszenia jakichkolwiek działań, ponieważ oprócz pojawienia się na wcześniej wymienionej płycie w utworze "Dzięki ekskrementom sinic", bezustannie szlifowałem beaty w przygotowaniu na wznowienie pomysłu nadchodzącej kooperacji. Kiedy ten moment nastąpił wszystko nabrało większego tempa a sama koncepcja albumu zmieniała się kilkakrotnie. W międzyczasie gdy powstała już większa część materiału pojawili się również Płocczanie, czyli kiRk.b (dwóch niesamowitych producentów muzyki elektronicznej) i Zgas- mistrz Polski w beatboxie znany ze starego wcielenia Kanału Audytywnego oraz obecnie zdobywającej uznanie grupy My Myself and I. Nie obyło się również bez instrume­ntalistów Adama Lepki (trąbka), Marcina Spery (kontrabas), Macieja Mazurka (gitara), Olgi Kwiatek (skrzypce) i znakomitych gości: Urszuli Dudziak, Fokusa, Rahima i Dawida Szczęsnego. Fundamentalną ideą od samego początku był fakt zepsucia Polskiego show-businessu i postrzegania wielu istotnych spraw w sposób według nas sprzeczny przez gigantyczną ilość społeczeństwa. Niedoszły album instrumentalny wstępnie miał nosić nazwę "PolishsyfSymfonia" ale jak domniemam długi okres powstawania tego przedsięwzięcia spowodował u L.u.ca całą planetę nowych rozwiązań czego dziś możemy doświadczyć jako "Planety Luc". Proces nagrywania albumu był podzielony na kilka etapów- najpierw powstawał szkielet muzyczny, później L.u.c odciął się na pewien czas żeby pisać, aranżował beaty po kątem tekstów, goście nagrali swoje wokale, został wykonany mastering przez Marcina Cichego (Skalpel), a to wszystko poprzeplatane licznymi poprawkami i rezygnacją z niektórych pomysłów i dźwięków. Chciałbym dodać jeszcze że "Planet L.u.c" to nie tylko muzyka, to również książka (autorstwa L.u.ca) i film (reż. Piotr Bartos)- wszystko razem w niespotykanej dotąd oprawie dostępne w sklepach bądź na www.mystic.pl - polecam!

Justyna: Co sądzisz o sierpeckim hip-hopie?

Ńemy: Cóż mogę innego sądzić poza tym że rządzi heh…Jestem nim, używając słowa szczególnie obleśnego- tkwię u podwalin jego. Studiuję obecnie w Warszawie i niestety rzadko mam okazję odwiedzić ukochane miasto, aczkolwiek czuję się z nim szczególnie związany również za sprawą repre­zentowania naszych ojczystych stron w sposób muzyczny ale to dużo, dużo więcej. To chleb razowy prosto od Pani Eleonory, to złociste zboża i kamyki srebrzyste, to ścieżki pełne bąków pieczołowitych i bądź wesoły z Tobą są silne woły haha... Ale poważnie wracając już do hip-hopu- na przestrzeni tych paru lat od kiedy działam miałem okazję przekonać się jak bardzo to środowisko się zmienia, wielu utalentowanych ludzi, którzy mogliby w tej kwestii zdziałać naprawdę wiele po prostu się wycofało, u niektórych było to uwarunkowane jakimiś poważnymi czynnikami życiowymi, u niektórych to po prostu wygasło, zaczęli interesować się czymś zupełnie odrębnym- nierzadko jakimiś samo-de­strukcyjnymi sytuacjami. Ze starej gwardii do dziś pozostali ludzie, których muzykę ciężko zdefiniować jako hip-hop: Lejlou (Bazyl Staniak), Chojny- w dodatku los też rozstrzelił ich po Polsce. Kurde mówię tu o nas jak o jakichś dinozaurach a my dopiero mamy po 21 lat he może źle to jakoś ujmuję- whateva... Jeśli chodzi o nowych wykonawców to warto tutaj wspomnieć o takich ludziach jak Janikt- moim zdaniem jest producentem o bardzo obiecujących predyspozycjach, nie zamyka się w schemacie, używa niekonwe­ncjonalnych rozwiązań i potrafi wyczuć sampel. Kolejna postać to Kumos- zajawkowicz bouncująco mainstre­amowych opcji, pisze teksty od niedawna ale robi szybkie postępy, w dodatku ma naprawdę oryginalny flow. Biskup- ten chłop wyróżnia się freestylem, posiada duży dystans do siebie i charyzmę. Poza tym chłopaki z osiedla Witosa: Szewski Jan, Dees i solo
działający Chlapek - wszyscy rymują od niedawna i mam nadzieje, że to nie będzie tylko przelotna przygoda - pozdrowienia! Mamy też jedynego beatboxera -  Bombla, który mam nadzieje wysłuchał paru rad od Zgasa na ostatnim koncercie... W  każdym razie wszystkim życzę jak najlepiej - to jest piękne ta pasja musi być kultywowana bo jest MEGA.

Justyna: myślisz że chłopaki z Sierpca mają szansę się wybić?

Ńemy: nie mam pojęcia, tzn. myślę że szanse mamy wszyscy a czy nam się uda? To może wcale nie zależeć od naszych umiejętności a od jakiegoś dziwnego splotu wydarzeń. Jestem dozgonnie wdzięczny L.u.c’owi, że postawił na mnie i niesamowicie mi pomaga bo wątpię, że znalazłaby się druga taka osoba w Polsce, poza tym mam nadzieje nie zawieźć go. Lecz ja i zapewne On- dobrze wiemy, że każdy ma swoją drogę i to co nazywamy "wybiciem się" jeszcze nie do końca leży w moim zasięgu. Myślę, że stwierdzę to wtedy, gdy nie będę musiał poświęcać się innym zajęciom, kompletnie nie związanych z moimi predyspozycjami po to aby nakarmić swoje dzieci. To jest cel- to jest prawdziwe życie!

Ńemy pozdrawia cały Sierpc, Planetę Luca (całą ekipę), Warszawę, Płock, Katowice i Poznań jau!

Ważne linki: www.myspace­.com/nemyprzezen, www.myspace.com/luksfera,www.eluce.pl  www.myspace­.com/janikt, www.myspace .com/kumosmastarad, www.myspace.com www.myspace.com/kirkband.