Przegląd prasy - 2. tydzień września - nadal tu jestem ;)

Mili Państwo! Lektura Expressu Płockiego, do której przystąpiłem pozytywnie nastrojony po żwawym marszu ulicami naszego miasta, postawiła mnie przed poważnym dylematem. Niby 1,50 zł to niezbyt wiele, ale jak na 4 nieduże artykuliki o rodzimym mieście, to chyba nazbyt wiele. Skoro kolportuje się tytuł w Sierpcu, możemy chyba oczekiwać więcej artykułów z naszego podwórka? Tymczasem od dwóch tygodni mamy jednolite teksty skupione wokół tematyki starostwa powiatowego albo jego podległych placówek. Sierpc to przecież nie tylko powiat! Rozumiem, że wizyta w jednym urzędzie załatwia materiał na jeden numer gazety, ale wygląda to mało wiarygodnie w oczach ciekawego wydarzeń z własnego miasta czytelnika.

W tym numerze przeczytacie państwo z czterech, aż dwa teksty na temat Powiatowego Urzędu Pracy. Jeden zachęca do odwiedzania PUPu, by tam zasięgnąć "fachowej porady" w chwili, gdy stracimy pracę, a mamy kredyt hipoteczny na karku. Drugi tekst to bilans rosnącego w Sierpcu bezrobocia i obawy szefa PUP odnośnie rosnących wydatków i malejących dotacji na szkolenia i kursy przeciwdziałające bezrobociu. Trzecia sierpecka wiadomość to spór byłego sierpeckiego starosty i pewnej bezrobotnej pani inżynier o archite­ktoniczną wizję domu dziecka. Nie wiem czy sprawa ta warta jest aż artykułu w prasie. No chyba, że teraz czytać będziemy cotygodniowe perypetie owej pani, znanej niejednemu urzędnikowi w mieście. Nie zmienia to oczywiście faktu, że jeśli rzeczywiście została pokrzywdzona, należy jej się rekompensata. Ale to już oceni sąd. Ostatni sierpecki tekst tego numeru Expressu już nie o urzędach powiatowych, a o zorganizowanym w Sierpcu ogólnopolskim turnieju Select Cup dla młodych zawodników piłki nożnej. Serce rośnie, gdy czyta się o ciekawym pomyśle, z którego radość i sportową energię czerpać może nasza młodzież.

Tygodnik Płocki, który słusznie informacje z poszczególnych miast, publikuje na wydzielonych stronach donosi w tym tygodniu m.in. o nowych formach terapii i profilaktycznych badaniach przesiewowych proponowanych najmłodszym przez Poradnię Psycholog.-Pe­dagog. To artykuł, który szczególnie zainteresować powinien rodziców. Opisana oferta placówki zasługuje na uznanie. Inną ciekawostką jest informacja o wyróżnieniu sierpeckiego skansenu w konkursie na najciekawszą wystawę i najlepszą imprezę 2008 roku. Reszta tekstów, to informacje o wydarzeniach, o których przeczytać mogliśmy już w innych tytułach w minionym tygodniu.

No i środowy Kurier. Duży plus za artykuł o chłopaku, który uległ wypadkowi (stracił rękę) w jednym z sierpeckich zakładów pracy. Historia ta krążyła po mieście od dawna, a teraz wreszcie możemy o niej przeczytać w gazecie. Czytamy o walce chłopaka o sprawie­dliwość, bo wg niego bezpośrednią przyczyną uszczerbku na zdrowiu była zbyt późno udzielona pomoc. Winę za to ponosi podobno właściciel firmy, którego wypowiedzi w artykule niestety brak (zaznaczono w tekście, że dziennikarze próbowali się z nim skontaktować). Sprawa jest poważna, zainteresowała się nią też Telewizja Polska, która wyemituje na ten temat program.

Od prasy lokalnej wymagam przedstawiania sylwetek ciekawych osób, zwłaszcza takich, które mają jakąś pasję. To znalazłem w Kurierze. Polecam tekst o wielbicielu starych samochodów. W tym numerze gazety polecić można też tekst o interesującym projekcie, w którym udział wzięła m.in. szkoła w Gozdowie. Polegał on na zainte­resowaniu młodzieży pracą twórczą, pobudzeniu jej do działania.

Niestety w Kurierze razi okładka. Pośród sześciu reklam niełatwo doszukać się jakiejkolwiek zajawki tego, co w środku. To kpina z czytelnika, który kupuje gazetę a nie ulotkę reklamową. No i jeszcze cała seria raportów policyjno-strażackich. Zdecydowanie tego za dużo. A już kuriozum numeru jest arcyważny artykuł o pożarze pustostanu w Babcu Więczankach.

I na koniec dygresja. Wbrew dosadnie wyrażanym nadziejom sierpeckich redaktorów nie zamierzam zrezygnować z przyjemności czytania i komentowania sierpeckiej prasy. Podobno mój pseudonim obraża czytelników gazet lokalnych. Dziwne, bo jakoś nie obraża kilkumilionowej rzeszy fanów literatury fantasy, dla których nazwa Sklątek Tylnowybuchowy (takie magiczne stworzonko) jest wręcz kultowa. Poza tym bardziej obraźliwe dla czytelnika są rażące błędy w tekstach z gazety niż jakiś tam pseudonim w internetowym artykule. Dlatego nie uginam się szanowni redaktorzy pod waszymi naciskami. Zalecam zamiast marnować siły na niegramatyczne maile i monotematyczne wpisy na forum, lepiej zająć się kilkakrotnym sczytaniem każdego artykułu. Wyjdzie to wszystkim na zdrowie.