HISTORIA SIERPECKIEGO GIMNAZJUM

Można powiedzieć, iż historia Gimnazjum w Sierpcu zaczęła się w 1871 r.
Od tego roku prowadziła działalnośc edukacyjną prywatna szkoła żeńska należąca do sióstr Zofii i Izabelli Feist (ul. Wojska Polskiego 2).
Po jej rozwiązaniu uczennice z tej placówki kontynuowały naukę w założonej w 1896 r. prywatnej pensji żeńskiej pod kierownictwem Anny Piniarowicz (ul. Płocka 1). Placówka stosowała 4-klasowy system nauczania, w 1919 r. utworzono klasę 5, zaś w roku 1922 6-tą.
W 1916 r. powstało 4-klasowe prywatne Progimnazjum Filologiczne Męskie (Piastowska 25), którego dyrektorem został Ignacy Szmidt. Naukę podjęło 115 uczniów. Jako nauczyciele pracowali przeważnie byli studenci zamkniętego przez Niemców Uniwersytetu Warszawskiego. W 1918 r. placówka miała już 7 klas.
26 VIII 1906 r. utworzono w Sierpcu Koło Polskiej Macierzy Szkolnej. Z inicjatywy tej organizacji w X 1906 otworzono bibliotekę, zaś w roku 1907 założono szkołę elementarną z polskim językiem nauczania, która mieściła się w klasztorze. Funkcję nauczyciela przyjął Józef Wierzbowski, brat Jana Wierzbowskiego

W 1922 r. Progimnazjum Filologiczne Męskie zmieniło nazwę na Gimnazjum Męskie Koła Polskiej Macierzy Szkolnej. W 1927 r. połączono tę placówkę (dyr. ks. dr Leon Pomaski) z Prywatną Szkołą Humanistyczną (wł. Anna Piniarowicz). W ten sposób powstało Kodukacyjne Gimnazjum Polskiej Macierzy Szkolnej, które rok później przyjęło imię Prezydenta RP prof. Ignacego Mościckiego.
Funkcję dyrektora objął Ks. Pomaski, zaś Anna Piniarowicz została wicedyrektorem do spraw wychowawczych - tzw. Generalną Wychowawczynią-Panią Przełożoną. Funkcję te pełniła do 1939 r.
Była to szkoła prywatna, płatna, z dość wysokim czesnym
W 1930 r. gimnazjum uzyskało prawo państwowej szkoły wyższej, jednak uczniowie nadal płacili miesięczne czesne (w 1930 r.-50 zł).

Od tego roku szkoła rozpoczęła funkcjonowanie w nowym budynku przy ul.Płockiej 40.
Obiekt ten został podarowany Macierzy Polskiej przez grupę działaczy skupionych w stowarzyszeniu "Rolnik", pod przewodnictwem prezesa Jakuba Rudowskiego.
W latach 1929-1932 rozpoczęto rozbudowę gmachu szkoły i dobudowano 8 sal lekcyjnych - powstało nowe skrzydło.

Do roku szkolnego 1925/26 nie zdawano w Sierpcu egzaminów maturalnych, odbywały się one w Płocku.

Była to jedyna szkoła średnia w powiecie, jej ukończenie było swego rodzaju nobilitację, nadawało miano inteligenta.
Większość uczniów stanowili synowie i córki ziemian, urzędników, nauczycieli, zamożniejszych rzemieślników. Dzieci robotników i biedoty wiejskiej nie miały większych szans na dostanie sie do niej.

Pozycja nauczyciela gimnazjum była wysoko ceniona. W Sierpcu należeli do nich:

• Zofia Gałęska - polonistka od 1930 r. (po L.Graczykowskim), późniejsza dyrektorka
• Lucjan Graczykowski - polonista do 1930 r.
• Maria Kwiatkowska (Tułaczowa) - historyczka
• Hanna Paszke (Paschke) - córka pastora, geograf
• Janusz Kaźmierczak- nauczyciel śpiewu i muzyki
• Stanisław Kozłowski - matematyk
• Władysław Kwaśniewski - nauczyciel matematyki
• Henryk Gomulicki - nauczyciel wychowania fizycznego, syn poety mazowieckiego Wiktora Gomulickiego
• ks. prefekt Stanisław Sławiński- nauczyciel religii
• Gena Sobczyńska
- nauczycielka wychowania fizycznego
• Stefan Tamowski - nauczyciel rysunku i prac ręcznych
• Barbara Wandel
• Stanisław Wiśniewski - v-ce dyrektor, nauczyciel biologii, geografii, fizyki
• Aleksander Wyczałkowski- nauczyciel łaciny, opiekun samorządu uczniowskiego
• Maria Zalewska - nauczycielka języka francuskiego

W czasie II wojny światowej w budynku gimnazjum odbywały się kursy szkoleniowe oraz stacjonowała żandarmeria wojskowa.

Po reformie oświaty przeprowadzonej w latach 1997-1998, Gimnazjum rozpoczęło działalność w budynku dotychczasowej SP nr 1.
1 IX 2000 r. dokonano uroczystego otwarcia placówki.