Powrót

Wojciech z Sierpca (Sieprski)    

Najwybitniejszy, obok Feliksa Łazarzowicza z Sierpca, renesansowy uczony i poeta rodem z Sierpca. Był profesorem filozofii w Akademii Krakowskiej, wykładał Cycerona. Pisał o przyczynach wad i obyczajów w XVI w. Zachowane dziełka drukowane W.S.: "Annotationes in M.T. Ciceronis divinationem in C. Verrem" (Kraków 1575), "Exhortati de causis malorum praesentis saeculi et eorundaem remedis" ("O powodach nieszczęść naszego wieku i ich naprawie" Kraków, 1592). Wiele drobnych utworów wierszowanych W.S. rozproszonych jest w różnych dziełach z II połowy XVI w. W latach 1561 - 1563 brał udział w sławnej dyspucie literacko - naukowej rozpoczętej 31 X 1561 r. dyskusją między profesorami Jakubem Górskim a Benedyktem Herbestem o definicję okresu retorycznego, która zaczęła się od kwestii błahej a rozgorzała w głośny i gorący spór. Włączyli się także m.in. Jan Kochanowski i Stanisław Orzechowski.