Powrót

Pilkiewicz Stanisław     (1893 – 1941)

Stanisław Pilkiewicz urodził się w Sierpcu w 1893 r.
Przed I wojna światową należał do Polskiej Organizacji Wojskowej, gdzie dał się poznać jako doskonały organizator i działacz niepodle­głościowy. Jako członek POW brał udział we wszystkich ważniejszych akcjach na terenie Sierpca i okolic, uczestnicząc aktywnie w rozbrajaniu Niemców i niszczeniu zalążków organizacji komunistycznych.
W czasie wojny służył w Legionach, uczestnicząc we wszystkich znaczniejszych bitwach stoczonych przez tę formację w czasie I wojny swiatowej.
Po odzyskaniu niepodległości udzielał się w życiu społe­czno-politycznym miasta. W momencie zagrożenia bolsze­wickiego, zgłosił się ochotniczo do wojska, po czym brał udział w walkach na Ukrainie, uczestnicząc między innymi w marszu na Kijów.
Dał się poznać jako dzielny żołnierz, zaś za zasługi wojenne i męstwo, a dokładnie za zdobycie strategicznie ważnego mostu na rzece Styr, został odznaczony Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych. Ponadto w dowód uznania dostąpił zaszczytu prowadzenia defilady w Równem w 1921 r.

W latach 30 rodzina Pilkiewiczów przestała odgrywać ważną rolę w życiu miasta, w związku z tym, iz przeniosła się do Warszawy. Po wybuchu II wojny światowej S.Pilkiewicz został przydzielony do jednostki działającej na Wołyniu.
Z powodu swej działalności patriotycznej w przeszłości, a zwłaszcza za akcje wymierzone w Niemców i komunistów, we wrześniu 1939 r. był poszukiwany zarówno przez Gestapo, jak i NKWD.
Po zakończeniu kampanii wrześniowej zmuszony był ukrywać się, jednakże we wrześniu 1940 r. Gestapo wpadło na jego ślad. Został aresztowany w Warszawie, następnie zaś osadzono go w więzieniu na Pawiaku. Przesłuchania trwały do początków stycznia 1941 r.
6 stycznia Pilkiewicz znalazł się w transporcie 500 osób wywiezionych do obozu w Oświęcimiu. W obozie wytrzymał 8 miesięcy, zmarł we wrześniu 1941 r. w obozowym szpitalu.

Zagadkowy jest fakt, iz po wyzwoleniu obozu w 1945 r. Sowieci zabrali dokumenty dotyczące 200 osób spośród tych przywiezionych w styczniu 1941 r. Część tych akt udało się odzyskać, jednakże są one niekompletne.