Powrót

Jankowski Antoni     (1919.09.09 – 2004.05.05)

Urodził się 9 września 1919 roku w Sierpcu, w wielodzietnej rodzinie robotniczej. Przed wojną ukończył szkołę podstawową i zawodową, a po niej kurs specjalistyczny zdobywając uprawnienia oglądacza zwierząt rzeźnych. To uprawnienie pozwoliło mu podjąć pracę zarobkową u lekarza weterynarii Mieczysława Zakasze­wskiego, którą kontynuował do wybuchu II wojny światowej. W czasie okupacji pracował w rzeźni sierpeckiej. Niemal bezpośrednio po wyzwoleniu Sierpca ożenił się (11.02.1945r.), a po uruchomieniu szkoły średniej rozpoczął naukę w gimnazjum i liceum dla dorosłych. W roku 1947 uzyskał maturę. Po maturze ukończył kurs pedagogiczny, ale zamiast w szkole podjął pracę w Starostwie Sierpeckim i rozpoczął studia na wydziale prawno-e­konomicznym Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wkrótce jednak je przerwał, nie widząc siebie w ówczesnych czasach w roli prokuratora. W roku 1951 ziścił swoje marzenia rozpoczynając studia weterynaryjne, wówczas jeszcze na Uniwersytecie Warszawskim. W roku 1957 ukończył – już – Szkołę Główną Gospodarstwa Wiejskiego z dyplomem lekarza weterynarii. Natychmiast podjął pracę jako kierownik Lecznicy Zwierząt w Zawidzu, w powiecie sierpeckim. W końcu tego samego roku został powołany na stanowisko dyrektora Zakłada Unasieniania Zwierząt (wówczas właściwie Stacji Buhajów, a później Stacji Hodowli i Unasieniania Zwierząt) w Sierpcu, którą to funkcję pełnił do roku 1970. W tym czasie podjął nowe studia – zootechniczne, również w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. W roku 1971 uzyskał tytuł magistra inżyniera zootechniki. 1 marca 1970 roku został powołany na stanowisko Powiatowego Lekarza Weterynarii w Sierpcu, a po reformie administracyjnej kraju w 1975 roku kontynuował pracę jako kierownik Oddziału Terenowego Weterynarii w Sierpcu do roku 1985, tj. do czasu przejścia na emeryturę.

Poza pracą zawodową prowadził aktywną i wszechstronną działalność społeczną. W latach 1965-69 był posłem na Sejm, a później przez dwie kadencje radnym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie i w Płocku. Wielokrotnie piastował funkcję radnego Powiatowej Rady Narodowej w Sierpcu. Za swoją działalność społeczną otrzymał wiele odznaczeń: Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Kawalerski, Złoty Krzyż Zasługi, a także medal z numerem 1 "Za zasługi dla miasta Sierpca" (1993r.).

Będąc już na emeryturze spróbował swych sił w twórczości literackiej. Jej plonem były "Sierpeckie niezapominajki" (1996r.) – szkice o przedwojennym Sierpcu o charakterze wspomnie­niowo-dokumentalnym, publikacje w czasopismach lokalnych i regionalnych, takich jak "Rozmaitości Sierpeckie", "Nasz Sierpc", "Notatki Płockie", oraz niniejszy tomik wierszy okolicznościowych, związanych tematycznie z historią starszą i najnowszą Sierpca, obyczajami społecznymi i zmianami w krajobrazie przyrodniczym otaczającym ukochane miasto.